கனவுகளில் வாழ்க்கை

கனவுகளை என்னால் வெறுமனே கனவுகள் என்று ஒதுக்க முடியவில்லை, ஏனோ கனவுகள் என்னை மிகவும் லைவ்லியாக உணரவைக்கின்றன, அதுமட்டுமல்லாது ஒரு வேளை கனவுகளும் ஒரு சின்ன வாழ்க்கையாக இருக்குமோ என்று தோன்றுகிறது, ஒவ்வொரு கனவின் முடிவிலும் நான் இறக்கிறேன், மீண்டும் இந்த உடலின் வாழ்வை அனுபவிக்க வந்துவிடுகிறேன் என்று சொல்லத் தோன்றுகிறது. கனவுகளைப் பற்றிய ஆய்வுகள் ஏற்கனவே நிறைய நடந்திருந்தாலும், அவைகளினூடே உள்ள ஒரு சுதந்திரத்தை நிஜவாழ்வில் என்னால் நினைத்துக்கூட பார்க்க முடியவில்லை. அங்கே கட்டுகளற்ற கற்பனை வெளியில் பயணித்துவிட்டு, மீண்டும் உடல் சிறைக்குள் வருவது என்பது எனக்கு தினசரி எரிச்சலாக இருந்தது, இப்பொழுது பழகிவிட்டது. பிறப்பின் பொழுது என்னுடைய அழுகைக்கான காரணமும் இதுவாகத்தான் இருக்க முடியும், இந்த சிறைக்குள் வந்து சிக்கிகொள்கிறோமே என்று (ஹாஹாஹா!!). ஆனால் ஒரு விஷயம் மட்டும் உண்மை, கனவோ அல்லது உடல் வாழ்வோ, விழிப்புணர்வின் நிலை எப்பொழுதும் தூயதாய் இருக்கிறது, அதன் முன் உடல் வாழ்க்கையோ கனவோ, எது நிகழ்ந்த போதும் அது, அதாவது என் நிஜம், அசையாது நிற்கிறது. அது அப்படித்தானே இருக்கும். 

just saying # 1

The universe never said you are significant or insignificant.
But we, humans that way. But i don't know why we blame universe for that. It is
obvious that we are here, why can't we just enjoy the being herenow than putting some "abstract" labels upon our existence in this present time. Also people have another abstract word which works fine in building guilt in every weak or some times big hearts. It is called the "Purpose in life". I once seriously meditated about this word of "being a purposeful human being", but it fell off like a card house. The more deeper i thought about what will be purpose of my existence here in this universe as a human being, it seems pretty much that universe can replace anyone with the name of mine and can continue the process. But the above thought is based on the idea of "Universe as a grand machine, which is working full time from the beginning". I remember alan watts calling this as an "newtonion view of the universe". If yes then i am just a simple cog who is basically stuck in a very big machine just to bring an output which i will never know what it is. Don't say you know, you don't. I talked to my watch's cog wheels, they said they never know the concept of time, so we are basically filling up our empty heads with these conceptual abstract ideas rather than just happily goofing around.
But wait, just don't see this note as some kind of debunking ideas which we live according to and proving them to be wrong. No it isn't. I would say that the conclusions we laid upon the way the life and universe has some psychological and even physiological effects.

நீயே சொல்..

ஆசை சொல்ல
ஆசையாக இருக்கிறது
ஆனாலும் நெஞ்சம்
சொல்ல தயங்குதே..

சொல்லும் செயலும்
எப்பொழுதும் சொல்லியும்
சொல்லால் சொல்லச்
சொல்லி சொல்லும்
என் இதயம்..

சொல்லால் சொல்லி
சொல்லனோ துயர்ப்பட்டால்
சொற்குற்றம் ஏற்பட்டு
சொல்வது தடைப்பட்டால்
சொல்லி மறுத்துவிட்டால்
சொல் வராது போய்விட்டால்..

சொல்..நான் என்ன செய்வேன்..
சொல்லட்டுமா..என் காதலை..
சொல்லிலா மவுனத்தின் வழியில்?