அப்பா.....!!

என்னில் எப்போதும் சில புயல்கள் வந்து போவதுண்டு.
எப்போதும் அவைகள் அவையாகவே மறைந்துவிடும்.

அன்றும் அப்படிதான் வந்தது ஒரு புயல்
உன்னை பிரியும் ஒரு பயங்கர புயல்..

எப்படி என்று இன்று நினைத்தாலும்
என்னுயிர் மெல்ல சறுக்கி விழுகிறது.

ஏன் என்று இன்று நினைத்தாலும்
நெஞ்செல்லாம் வலியுடன் துடிக்கிறது.

எதற்கு என்று இன்று நினைத்தாலும்
காரணம் தெரியாமல் விழி நீர்சேர்க்கிறது.

என்ன செய்ய.. ஏது செய்ய
என சிந்தித்து முடிப்பதற்குள்

எங்கோ போய்விட்டாய் நீ
என்னை தனியாய் தவிக்கவிட்டு..

நீ பிரியும் தருணத்தில் கூட
உன் வார்த்தைகளை மதித்தேன்..

ஆம்..

ஒரு துளி கண்ணீர் கூட சிந்தவில்லை
உன் வார்த்தைக்கு கட்டுப்பட்டு..

வாழ்நாளில் நீ என்னை நினைத்து
வருந்தினாய்..
மன்னித்துவிடு..!!
உன்னை வருந்த வைத்தமைக்கு..

இனி எவருக்கும் வருத்தந்தராதவனாய்
வாழ்ந்து காட்டுவேன் ...!!

இனி உன் குடும்பத்தின் பொறுப்பு
என் தோள்களில்...!!

உன்னை கேட்பதெல்லாம் ஒன்று தான்..

சுமையை குறைக்காதே..
என் தோள்களை விரிவாக்க செய்..

பாட்டு பாஸ்கி :
அவர் எங்கயும் போகலைப்பா.. ரங்கா.. அவர் எப்பவும் உங்களோட தான் இருக்காரு.. இருப்பாரு..
வலியை மற.. வாழ்வை நினை.. வெற்றி உனக்கே.. வாழ்த்துக்கள்!